Προς τον Ιερόν Κλήρον και τον ευσεβή λαόν της καθ᾽ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
«Και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ»
(Ησ. 7, 14, Μθ. 1, 23)
Το μεγαλύτερο γεγονός που συνέβη πάνω στην γη είναι η γέννηση του Ιησού Θεού Λόγου. Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν πολλές προφητείες που έχουν σχέση με το γεγονός αυτό. Ο προφήτης Αββακούμ λέγει, «εν μέσω δύο ζώων γνωσθήση». Δηλαδή ο Κύριος θα αναγνωρισθεί ανάμεσα σε δύο ζώα. Ο προφήτης Ζαχαρίας επίσης, «τέρπου και ευφραίνου, θύγατερ Σιών, διότι ιδού έρχομαι και κατασκηνώσω εν μέσω σου, λέγει Κύριος». Ο Κύριος θα έλθει και θα συναναστραφεί τους ανθρώπους. Ακόμη ο Πατριάρχης Ιακώβ θα πει, «και αυτός προσδοκία εθνών». Τον περίμεναν όλα τα έθνη. Ο Ματθαίος στο Ευαγγέλιο μας περιγράφει την θαυμαστή οπτασία του Ιωσήφ, που είδε τον άγγελο Κυρίου και του έβγαλε τις αμφιβολίες για την Παναγία και μεταξύ άλλων του ανέφερε και την προφητεία του Ησαΐου, «Δια τούτο δώσει Κύριος αυτός υμίν σημείον· ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ». Εμμανουήλ ερμηνεύεται μαζί μας είναι ο Θεός. Ας δούμε πιο προσεκτικά την προφητεία.
Πρώτα πρώτα ο προφήτης Ησαΐας μας λέγει πως ο Θεός θα μας δώσει «σημείον». Σημείο θα πει ένα υπερφυσικό γεγονός. Η Παρθένος που αναφέρεται δεν είναι άλλη από την Υπεραγία Θεοτόκο· δεν θα γεννήσει με τον συνηθισμένο τρόπο το παιδί της, γιατί τότε δεν θα ήταν σημείο, αλλά μια συνηθισμένη γέννηση. Η γέννηση του Χριστού ξεπερνάει την ακολουθία και τους όρους της φύσεως. Είναι ξένο και παράδοξο γεγονός. Γι᾽ αυτό και είναι σημείο.
Το παιδί που θα γεννηθεί δεν θα είναι ένας ψιλός άνθρωπος, ούτε όμως και ένας γυμνός Θεός, αλλά Θεός εν ανθρώπω. Ο Μέγας Αθανάσιος να πως το σχολιάζει. Κανείς από τους Πατριάρχες, τους δικαίους και τους προφήτες δεν είχε την γέννηση εκ παρθένου γυναικός. Όλοι γεννήθηκαν με φυσιολογικό τρόπο. Ο Άβελ γεννήθηκε από τον Αδάμ, ο Ενώχ από τον Ιάρεδ, ο Νώε από τον Λάμεχ. Κανείς όμως δεν μπορεί να γενεαλογήσει τον Χριστό από πλευράς ανθρωπίνης. Η ενσάρκωση του Χριστού έγινε εκ Πνεύματος Αγίου. Ο άνθρωπος, θα τονίσει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, ζητούσε να ακούσει κάποιον «παρομοιοπρόσωπον», δηλαδή έναν που να είχε το πρόσωπο το δικό του, γι᾽ αυτό και ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να διαπαιδαγωγηθούν καλύτερα οι άνθρωποι.
Επίσης, ο Χριστός, ο Εμμανουήλ, γράφει ο Βασίλειος Σελευκείας, ήλθε σ᾽ αυτόν τον κόσμο, που είχε δημιουργήσει παλαιά. Έγινε παιδίον πρόσφατον, ενώ είναι και παραμένει Θεός αιώνιος. Ανακλίθηκε σε φάτνη και δεν βρήκε τόπο να γεννηθεί σε κατάλυμα Αυτός που ετοιμάζει για μας τις αιώνιες σκηνές. Καταδέχεται να τον εναγκαλίζεται ο Συμεών, Αυτός ο οποίος θεϊκώς περιβάλλει τα πάντα. «Μεθ᾽ ημών ο Θεός», μαζί μας ο Θεός. Ανάμεσά μας όχι απλώς ένας άγγελος η αρχάγγελος αλλά ο μεγάλης βουλής άγγελος. Όταν ο Θεός είναι ανάμεσά μας, για τίποτε δεν πρέπει να φοβόμαστε, «αλλ᾽ υπέρ απάντων θαρρείν», τονίζει ο Χρυσόστομος. Όλες εκείνες οι καταδικαστικές αποφάσεις του Θεού εναντίον των ανθρώπων παρήλθον. Όλα έγιναν καινούργια, τα νεύρα της αμαρτίας κόπηκαν, η τυραννία του διαβόλου καταργήθηκε, ο άβατος παράδεισος φιλοξενεί ληστές και πόρνες εν μετανοία, η φύση η ανθρώπινη μπαίνει σε θρόνο βασιλικό. Όλα αυτά οφείλονται στον Εμμανουήλ, στο παιδίον που προφήτευσε ο Ησαΐας· το υπέρχρονον παιδίον αλλά και πρόσφατον.
Στην κτίση χάρισε την ελευθερία. «Ελευθέρα η κτίσις γνωρίζεται». Ακόμη, διόρθωσε τους ανθρώπους και κατήσχυνε τον διάβολο. Την παρουσία του Χριστού πάνω στην γη την ένιωσε όλη η οικουμένη.
Σήμερα πολλοί άνθρωποι και παγκόσμιοι οργανισμοί κάνουν λόγο για την ειρήνη. Όμως όλο και περισσότεροι και φονικώτεροι πόλεμοι γίνονται και πυκνώνουν οι φήμες και για άλλους πολέμους. Σήμερα είναι επίκαιρος ο λόγος του προφήτου Ιερεμίου ο οποίος έλεγε, «Ειρήνη, ειρήνη. Και που εστιν η ειρήνη;». Η όντως ειρήνη είναι ο Χριστός, ο οποίος γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού και ένωσε εμάς τους ανθρώπους με τον Εαυτό Του και με όλο τον αγγελικό κόσμο. Φτάνει και μεις να τον πλησιάσουμε και να ειρηνεύσουμε μαζί Του. Διότι ο Κύριος είναι πολύ κοντά μας. Ο ιερός Χρυσόστομος γράφει ότι ο Θεός είναι τόσο κοντά μας και ενισχύει την ζωή μας, που ψάχνει κάποια μικρή αφορμή για να μας σώσει. Δεν είμαστε πλάσματα ριγμένα στο πέλαγος της ζωής ως έρμαια. Δεν είμαστε όντα χωρίς σκοπό και πατρίδα. Δεν είμαστε λίγο καλύτεροι από τα ζώα. Όχι! Είμαστε οι συγγενείς του Θεού. Ο Θεός είναι πλησίον μας. Ενωθήκαμε με την φύση Του, γίναμε παιδιά Του, αφού έχουμε αδελφό μας τον Χριστό. Στο γενεαλογικό δένδρο του Χριστού που αναφέρει ο Λουκάς ο πρώτος πρόγονος του Χριστού, του ανθρώπου Ιησού, είναι ο Θεός.
Είναι μαζί μας ο Θεός, προσέλαβε την φύση μας, πήρε τα πάθη μας, έλυσε τον πόνο μας. Πήρε την σάρκα μας. Πιο δικό μας από την φύση μας δεν έχουμε· κι όμως, αυτό πήρε ο Κύριος για να μας σώσει. Ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου λέγει ότι όταν ο Χριστός συνάντησε τον Αδάμ του είπε, «Εγώ είμαι μέσα σου και εσύ το ίδιο σε μένα. Τώρα είμαστε ένα». Πράγματι το παιδίον Εμμανουήλ είναι ο εαυτός μας. Ας γίνουμε ένα μαζί με την χάρη Του για να βρούμε την όντως ειρήνη και για να σωθούμε. Αμήν.
Ως Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας εύχομαι σε όλους, επιφανείς και αφανείς, πτωχούς και πλουσίους, κλήρο και λαό, ο γεννηθείς Κύριος, ο Εμμανουήλ, να είναι συνεχώς ολοζώντανος μαζί σας και μέσα σας και να σας χαρίζει την ειρήνη Του την πάντα νουν υπερέχουσα.
Αδελφοί μου, χαίρετε, ειρηνεύετε και υγιαίνετε.
Μετ᾽ ευχών πολλών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας ΙΩΗΛ
Ταπεινός προς τον νηπιάσαντα Ιησούν ευχέτης σας.
